Ένα ταξίδι προσφοράς ξεκίνησε πριν λίγες ημέρες από την ομάδα του The Love Van.
Τα δυσάρεστα γεγονότα του πολέμου δεν θα μπορούσαν να μας αφήσουν αδιάφορους… Έτσι μετά από σκέψη και έχοντας στο πλευρό μας όλους εσάς, πήραμε την απόφαση να ταξιδέψει το βαν μας κοντά στα σύνορα Ρουμανίας – Ουκρανίας και συγκεκριμένα σε μια μικρή πόλη, την Isaccea που ανήκει στην κομητεία Tulcea, όπου καθημερινά περνούν γύρω στις 2000 άνθρωποι, αναζητώντας την ασφάλεια.
Τα πρώτα 3 μέλη της ομάδας μας, η Μαρία, ο Σπύρος και ο Στέφανος, μετά από ταξίδι δύο ημέρων έφτασαν χτες το βράδυ στην Isaccea, με στόχος να μείνουν εκεί και να προσφέρουν φαγητό αλλά και να βοηθήσουν όπου υπάρχει ανάγκη. Εντός των ημερών άλλοι 3 εθελοντές θα φτάσουν στο camp για να ενισχύσουν την προσπάθεια μας.
Αν θέλετε και σεις να βοηθήσετε να παραμείνουμε για όσο μας χρειάζονται, μπορείτε να προσφέρετε στον παρακάτω λογαριασμό, με αυτό τον τρόπο θα συνεχίσουμε να έχουμε πρώτες ύλες.
Alpha Bank – GR97 0140 1630 1630 0200 2010 421 – Δικαιούχος Travel Bare
Τα παιδιά θα μας μεταφέρουν το κλίμα που βιώνουν εκεί και θα το μοιραζόμαστε μαζί σας μέσα από τις σελίδες μας και το site μας, μαζί με φωτογραφικό υλικό.
Τρίτη 15 Μαρτίου:
Το βράδυ της Δευτέρας φτάσαμε αισίως στην πόλη Isaccea και βρήκαμε τους ντόπιους εθελοντές, οι όποιοι με μεγάλη χαρά μας υποδέχθηκαν και μας πήγαν στον χώρο που θα μπορούμε να ξεκουραζόμαστε και να έχουμε τα λιγοστά πράγματα μας. Η κούραση μας ήταν μεγάλη και πέσαμε κατευθείαν για ύπνο.
Σήμερα το πρωί συναντηθήκαμε με τους «υπεύθυνους» συντονισμού και ενημερωθήκαμε για την όλη κατάσταση που επικρατεί στο σημείο και για το πως λειτουργούν μέσα στο camp. Αμέσως μετά αρχίσαμε να οργανωνόμαστε και βάλαμε μπρος την κατσαρόλα μας. Παράλληλα όλη την ημέρα εκτός από το μαγείρεμα προσφέραμε βοήθεια όπου χρειαζόταν. Σε νερά, ρούχα και ότι άλλο προέκυπτε.
Η αλήθεια είναι πως το σοκ της πρώτης ημέρας ήταν αρκετά μεγάλο. Να βλέπεις μανάδες με μικρά παιδιά κατά κύριο λόγο, με μια βαλίτσα στο χέρι, στην καλύτερη περίπτωση να περιμένουν ώρες ατελείωτες να φύγει κάποιο από τα λεωφορεία με κατεύθυνση το Βουκουρέστι, μιας και το σημείο το όποιο βρισκόμαστε είναι ένα μέρος μετάβασης.
Ευτυχώς το camp είναι αρκετά οργανωμένο, έχοντας σημεία συλλογής ρουχισμού, μέρος για να απασχολούνται τα παιδιά και να ξεχνιούνται όσο αυτό είναι εφικτό και γενικά παρέχει σε αυτούς τους ανθρώπους όσο το δυνατόν περισσότερα.
Το ζεστό φαγητό μας ήταν μια ευχάριστη νότα σε αυτή την πολύωρη αναμονή τους και αυτό μας έδωσε μεγάλη χαρά! Από το μεσημέρι μέχρι τώρα μπορέσαμε και μοιράσαμε πάνω από 200 μερίδες και στα μικρούλια από ένα γλυφιτζούρι που είχαμε φέρει μαζί μας από την Αθήνα . Το ευχαριστώ τους και ένα μικρό χαμόγελο που μας χάρισαν, μας έδωσαν να καταλάβουμε πως δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πουθενά αλλού τη δεδομένη στιγμή.
Σας ευχαριστούμε όλους για τις ευχές σας, τις σκέψεις σας και την πολύτιμη βοήθεια σας!
Comments